دل نوشت

نتایجو زدن! اما اون چیزی که می خواستم نشدم...البته از بین خیل عظیم شرکت کنندگان رشته تجربی(519488نفر!) بد هم نشدماا! (آغا چه خبره همه میان تجربی همه هم پزشکی می خوان! چه وضعشه آخه! مسئولین رسیدگی کنن!!) با این وجود من متاسفانه و یا خوشبختانه یه آدم بیش از حد با اراده ام!! این آینده ی منه که من خودم میسازمش و هیچ کس هم در این مسیر نمیتونه اونطور که باید به من کمک کنه جز خودم! من تا هروقت لازم باشه واسه هدفم می جنگم و حتما و قطعا دست آخر بهش میرسم هیشکی هم نمی تونه جلوی منو بگیره یا منو دلسرد کنه ... اینههه (اوه ببخشید خیلی اوج گرفتم D-: ) 

چند جمله ی کلیدی:

*آدمها وقتی ناامید می شوند به خیلی کمتر از آنچه لیاقتش را دارند راضی میشوند،این دلیلی ست برای وجود آدمهای نالایق در زندگیمان!

*از اون دسته آدمایی باش که خودت دوس داری ملاقاتشون کنی

*دنیا به شایستگی هایت پاسخ میدهد نه به آرزوهایت پس تلاش کن و شایسته ی آرزوهایت باش

*انسان همیشه برای چیزهایی که آرزو می کند قدرت کافی دارد

دوکلمه حرف حساب با خودم:

 براساس تجارب به دست آمده :دل خوش کردن به هرچیزی ممنوع(تراز،رتبه آزمونها،شواهد موجود و ...) چون شرایط به طرز قابل پیش بینی ای غیر قابل پیش بینیه!!! نه تنها کنکور بلکه زندگی شوخی بردار نیست! معجزه و اینا هم تو قصه هاس! اگه قرار امداد غیبی صورت بگیره باید در مسیر صورت بگیره نه بعد از کنکور و حتی بعد اعلام نتایج ... پس چی؟! الکی دلخوش نکن و به کم راضی نشو!

تمام سوالات و تمام قسمت های تمام کتابها مهم هستند و باید حتما خوانده شوند! کنکور فوق العاده مفهومیه! اینو بفهم...

من ایمان دارم که موفق میشم! و موفق شدن در تفسیر من یعنی رسیدن به اون چیزی که میخوام

حرف دیگران (مثلا فلانی دخترش پزشکی میخونه! فلانی پسرش فلانه!! و از این حرفا!!) به هیچ وجه در من کارگر نمی افتد!

آخیش! همه چی تموم شد و از بلاتکلیفی دراومدم!