با خودم قراری دارم
از عهدی دور...
هم تربیت است و هم تنبیه
گرچه سخت است
مثلا برای غلبه بر حسادتم
به آن آدم بیشتر محبت میکنم...
توجهام را افزایش میدهم
کمکش میکنم و به او مشاوره میدهم و این طرف و آن طرف معرفیاش میکنم و حتی موقعیتی که میتواند برای هردویمان باشد را به او میدهم
دعایش میکنم... زیارت که میروم... وسط روضه... وسط حال خوبم... عمیقا از خدا موفقیت بیشترش را میخواهم
گاهی حتی فراتر میروم... برایش صدقه میدهم... ثواب کار خوبم را به او هدیه میکنم...
در کل حال دلم را زیاد میگیرم! عمیقا معتقدم به دل نباید رو داد...
ضمن اینکه باید قبول کنم بعضی چیزها، موقعیتها و... سهم من نیستند، حتی اگر من از دیگری سلبشان کنم و برای آنها نخواهم...
✏ فضه سادات حسینی
پ.ن. خدا جونم کمکم کن...
- تاریخ : شنبه ۲۲ ارديبهشت ۹۷
- ساعت : ۰۰ : ۳۳
- |
- نظرات [ ۰ ]